2 lut 2009

Dzień mylenia twarzy

Wind rozglądała się jak zwykle, idąc ulicą. Jednym z jej ulubionych zajęć było przyglądanie się twarzom. Tym razem jednak coś ją zaniepokoiło.


Dlaczego na plakacie zajmującym całą remontowaną elewację jest Orzechowooka?

Dlaczego Znajomy Sprzed Lat opierając się o ścianę samoobsługowego sączy ananasową ciecz, skoro jest uczulony na cytrusy?

Dlaczego Śmieszka jest na wózku inwalidzkim dotknięta najpewniej porażeniem nerwowym?


Za każdym razem na mordogębce Wind malował się niepokój. Chcąc ukołysać myśli dziewczyna usiadła pod Trzecim Drzewem Fredry.

Czy znasz to wrażenie – spytała w myślach patrząc natarczywie na oblicze pisarza, do którego należała roślina– kiedy jesteś pewien swojej racji? Na pewno. Ale co czujesz, kiedy okazuje się, że ulica staje się wielkim salonem szalonej Madame Tussauds z kilkoma zaledwie, za to powtarzalnymi, figurami woskowymi?

Fredro nie był niestety łaskaw nawet poruszyć swymi metalostopnymi oczami.

Wind przysnęła na moment i doświadczyła turbosnu – obrazy mijały tak szybko, że nie była w stanie dobrze rozpoznać kształtów.

Obudziła się gwałtownie. Otworzyła szeroko oczy i zrozumiała, że to tylko Partycja Mózgu odpowiedzialna za rozpoznawanie twarzy postanowiła spłatać jej figla.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz